ADAPTACJA - CZAS NA PRZEDSZKOLE
Czy Twój maluch może pójść do przedszkola?
Kilka praktycznych porad dla rodziców
- Adaptacja do przedszkola przebiega bez zakłóceń, jeśli maluch jest przygotowany do samodzielności w zakresie
- jedzenia (trzyma łyżkę, widelec, pije z kubka) - panie mogą trochę pomóc, ale nie będą karmić
- mycia rąk i buzi - w przedszkolu te zabiegi higieniczne powtarzane są często w okolicy spacerów oraz posiłków
- ubierania się - w okolicach spacerów oraz leżakowania, panie mogą oczywiście trochę pomóc, ale nie będą ubierać każdego dziecka
- sygnalizowania swoich potrzeb - maluch powinien umieć wołać kiedy chce siusiu
- korzystania z toalety - zdejmuje i ubiera bieliznę, załatwia się, podciera pupę lub prosi o pomoc, myje, wyciera dłonie.
Mamo i tato!
- Poznajcie przedszkole, do którego będzie uczęszczało wasze dziecko. Np. przez uczestnictwo w tzw. „dniach otwartych przedszkola”, wizyty w ogrodzie przedszkolnym i przedszkolu, podczas których zapoznacie dziecko z personelem pracującym w oddziale dzieci 3-letnich oraz ich ofertą wychowawczo-edukacyjną. Spacerujcie w okolicach placówki, zachwalajcie ją, opowiadajcie dziecku o zabawkach i kolegach.
- Przy przedszkolnych pożegnaniach z „ maluszkiem” bądźcie uśmiechnięci i spokojni, bo z waszej twarzy dziecko szybko potrafi wyczytać niepokój, dobre i złe emocje.
- Bądźcie gotowi na trudne rozstania w pierwszych dniach, nawet tygodniach, na płacz i odmowę wyjścia z domu. A gdy już znajdziecie się przedszkolu stosujcie krótkie pożegnania-, gdyż przedłużanie tej chwili wzmaga w dziecku negatywne uczucia. Nawet, jeśli „maluch” płacze, pożegnajcie go z uśmiechem i pozostawicie pod opieką wykwalifikowanej kadry, która posiada wieloletnie doświadczenie i doskonale wie jak zabawić i zająć dziecko by szybko zapomniało o trudnym rozstaniu z ukochanym rodzicem. Dziecko 3-letnie charakteryzuje niestabilność uczuć, płacze a za chwilę jest wesołe i świetnie się bawi ( przecież tak samo postępuje będąc z wami w domu).
- Jeśli mamie rozstanie z dzieckiem sprawia większe trudności, postarajmy się by dziecko do przedszkola odprowadzał tatuś (zwłaszcza na początku). Z doświadczenia wiem, iż rozstania z tatusiami bywają łatwiejsze, wynika to zapewne z większej stanowczości i opanowania emocji.
- W początkowym okresie odbierajcie dziecko wcześniej z przedszkola, ponieważ trzylatek ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi.
- Pozwólmy dziecku zabrać ze sobą cząstkę domu do przedszkola np. ulubioną zabawkę, książeczkę, (ale nie smoczek!).
- Rozmawiajcie z dzieckiem o wydarzeniach przedszkolnych. Wasze zainteresowanie pobudzi zainteresowanie dziecka oraz poczucie, że przedszkole jest czymś ważnym dla was i dla niego. Mówcie dziecku, że czas w przedszkolu będzie spędzało bez rodziców, ale w towarzystwie miłych pań i innych dzieci, z którymi będą się codziennie bawić.
- Rozwijajcie umiejętności samoobsługowe dziecka, gdyż właśnie bardzo często są one powodem dodatkowego stresu dla dziecka. Pozwól-my dziecku samemu myć ręce, korzystać z toalety a nie nocnika, ubierać się i rozbierać.
- Wcześniej przyzwyczajajcie dziecko do przebywania w domu i w nowym miejscu pod opieką osób trzecich np. z babcią, dziadkiem, koleżanką.
- Postaraj się, aby dziecko miało kontakt z rówieśnikami np. na placu zabaw.
Drodzy rodzice, mam nadzieję, iż podane przeze mnie wskazówki pomogą wam przetrwać ten jakże trudny okres adaptacji dziecka do warunków przedszkolnych. Przedszkole jest ważnym i potrzebnym elementem w rozwoju społecznym waszej pociechy. Jest to profesjonalne środowisko edukacyjno-wychowawczo-opiekuńcze, które zapewnia jak najlepsze warunki do wszechstronnego rozwoju każdemu dziecku. Służą temu indywidualne plany pracy z dziećmi, programy autorskie pisane i wdrażane przez nauczycieli i dyrektorów (w tym program adaptacyjny) oraz inne metody i formy pracy oraz innowacje pedagogiczne. Tu dziecko zdobędzie nowe wiadomości, umiejętności i doświadczenia, którymi będzie się dzieliło z innymi rówieśnikami i domownikami. Jestem pewna, że będziecie dumni ze swoich pociech. Czego Wam szczerzę życzę.
Co możesz zrobić w pierwszych dniach września, aby zapewnić dziecku dobry start?
- Zaprowadź je osobiście do przedszkola.
- Daj dziecku ulubioną zabawkę „przytulankę”.
- W czasie rozstania przytul je,zapewnij, że po nie wrócisz i nie spóźniaj się z odebraniem dziecka.
- Nie przeciągaj w nieskończoność momentu rozstania, bo Twoje wahanie zwiększy lęk dziecka.
- Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu.Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
- W pierwszych dniach obecności dziecka w przedszkolu lepiej odbierać je wcześniej (jeśli to możliwe), stopniowo wydłużając czas pobytu.
- Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać dziecko, możesz dać mu maleńki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania.
- Miej dużo czasu dla dziecka i świętuj jego pójście do przedszkola.
- Rozmawiaj na temat minionego dnia, ale nie wypytuj zbyt natarczywie, co się wydarzyło. Pozwól dziecku mówić o tym, co dla niego jest ważne i o czym chce wam powiedzieć.
- Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze uśmiechem!