"TURLANKI" W GRUPIE I

W piątek, z sali grupy IV dochodził gromki śmiech i odgłosy posapywania :). To "Smocze" rodzinki gimnastykowały się na dywanie udając skały, domy, koniki czy tratwy. Wspólne "turlanki" były świetną okazją nie tylko do wspólnej zabawy, ale także do wzmacniania więzi rodzic - dziecko. 
Zgodnie z podstawowymi założeniami Metody Ruchu Rozwijającego wg W. Sherborne rozwój dziecka dokonuje się poprzez ruch, a także dzięki stwarzaniu warunków, w których kształtuje się:

• świadomość własnego ciała i sprawność ruchową,
• świadomość przestrzeni i działanie w niej,
• umiejętność dzielenia przestrzeni z innymi i nawiązywanie bliskiego kontaktu.

Celem naszego spotkania było wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch, a także pogłębiony kontakt emocjonalny i fizyczny.

Wspólne zabawy zostały podzielone wg kilku kategorii:
1. Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała pozwalające zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa.

• "Nóżka do nóżki" - wierszyk kształtując orientację w schemacie własnego ciała.
• "Buzia" - siad w parach twarzami do siebie - zamknięcie oczu, wodzenie rękoma po twarzy.

2. Ćwiczenia prowadzące do poznania przestrzeni. Ich celem jest wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa oraz pewności siebie. 

• "Wycieczka” - poruszanie się w różnych kierunkach po sali w leżeniu przodem i w siadzie tyłem.
• „Wir wodny” - kręcenie się w kółko na pośladkach

3. Ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem. Zasadniczym celem czynności ruchowych tej kategorii jest zachęcanie do nawiązania pozytywnych i znaczących kontaktów z innymi osobami, opartych na wzajemnym poznaniu i zrozumieniu potrzeb i zaufaniu. 

a) Ćwiczenia oparte na relacji ,,razem” to takie ćwiczenia ruchowe, które wymagają jednakowego zaangażowania partnerów. Ćwiczenia te prowadzą do wytworzenia harmonii równowagi. Udział w nich wymaga wzajemnego zaufania, zrozumienia, współpracy i równego wkładu wysiłku fizycznego, co jest warunkiem osiągnięcia sukcesu. 

• "Łódka" - dziecko siedzi w nogach rodzica, trzymając się za ręce wiosłują.
• "Konik" - dziecko siedzi na plecach rodzica, który porusza się po sali na czworakach.

b) Ćwiczenia rozwijające relacje ,,przeciwko"  to ćwiczenia ruchowe, których celem jest uświadomienie uczestnikom ich własnej siły przy współdziałaniu z partnerem. Te ćwiczenia powinny być pozbawione agresji. Ćwiczenia „przeciwko”, dają dzieciom możliwość poznania własnych i cudzych sposobów reagowania, możliwości radzenia sobie w sytuacji konfliktu, uświadomienia emocji. Świadomość ta pozwala kontrolować swoje emocje i zachowania.

• "Głaz" - rodzic leży na dziecku, które próbuje wydostać się spod jego ciężaru.
• "Wąska ścieżka" - rodzice siedzą tyłem do siebie w dwóch szpalerach. Dzieci przechodzą ścieżką między plecami dorosłych.

c) Ćwiczenia oparte na relacji ,,z” to ćwiczenia ruchowe, w których jeden z partnerów jest bierny, drugi zaś aktywny i opiekuńczy względem niego. Ćwiczenia te mają za zadanie budowanie i wzmacnianie wzajemnego zaufania i zrozumienia przy pełnieniu odmiennych, uzupełniających się ról.

• "Domek" - rodzic robi mostek (klęk podparty), a dziecko obchodzi na czworakach, przechodzi nad, pod, przez, dookoła.
• "Oklepywanie" - dziecko siedzi przed rodzicem, który oklepuje je po plecach. Dziecko mówi jakąś samogłoskę.
• "Piórko" - każda para otrzymuje piórko. Dziecko leżąc na kocu dmucha na piórko, tak aby utrzymało się ono w powietrzu. Dodatkowo można wprowadzić masaż twarzy piórkiem.
• "Ruchoma wyspa" - rodzic ciągnie kocyk z dzieckiem po sali.

4. Ruch prowadzący do współdziałania w grupie.

• "Most" - rodzice leżą na dywanie (leżenie przodem) jeden obok drugiego. Dzieci starają się przeczołgać po nich na wysokości nóg i pośladków.
• "Tunel" - rodzice w klęku podpartym tworzą tunel, przez który przechodzą dzieci.

5. Ruch kreatywny. Ruch ten jest spontaniczny, kreatywny i swobodny. Ma pomóc w sposób twórczy wyrazić „siebie”.

• "Taniec" - dziecko stoi na stopach rodzica. Pary poruszają się w rytm muzyki.

6. Ćwiczenia relaksacyjne

• "Naleśnik" – rodzic zawija i odwija dziecko z koca – zmiana ról.
• "Kokon" – rodzic zawija dziecko w koc przy dźwiękach muzyki relaksacyjnej.

Dziecko dzięki Metodzie poznaje swoje ciało, uczy się orientacji w przestrzeni, koordynacji ruchów. Ćwicząc z drugim człowiekiem uczy się współpracy, nawiązywania kontaktu, dzielenia radości z innymi (umiejętności społeczne). Dodatkowo dziecko buduje zaufanie do siebie i opiekuna, poczucie sprawstwa, poczucie własnej wartości, a w konsekwencji także poczucie bezpieczeństwa, które stwarza przestrzeń do twórczej pracy.

Dziękuję Państwu za świetną zabawę, zaangażowanie i udział!
Do zobaczenia za rok na kolejnej odsłonie "Turlanek".

Anna Łojas